Στις πέτρες
στις ρίζες
στα σκουλήκια
στους σπόρους
στους νεκρούς
Δικό τους το χώμα
Δική μας η γη
Μαρ. Μαρκοπούλου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Ι Είμαι γυναίκα άνθρωπος γένους θηλυκού θα πει το σώμα μου έχει τα χαρακτηριστικά των θηλαστικών της λύκαινας, της ζέβρας... -
Το να εγκολπώνεσαι δεν είναι υποδεέστερο του να εισχωρείς. Ίσα-ίσα, έχει μια άλλη μεγαλοσύνη να μπορείς να δέχεσαι τον άλλον σπίτ... -
Αγία Αργία Αγία Συγκυρία Άϊ Αναπάντεχος – Σε εσάς τις ώρες μου τελετουργικά θυσιάζω Από τασάκι σε τασάκι Φρυκτωρίες Από... -
Έχω μονομαχήσει με γατί για μια ζαργάνα Δεν ξέρω τι είδε στο μάτι μου πείνα δεν ήταν Μα έτσι όπως χτυπιόταν ψυχορραγώντας τ... -
Βεβαίως και τα είδε τα ηλιοβασιλέματα της Οίας στο βεραντάκι απέναντι τουρίστες τσαλαπατιόντουσαν ο ήλιος κοβόταν στην μέση α... -
.png)
Θέλω να ζήσω απλά Με δυο φίλους γατιά ένα σκύλο Με παιδιά που να παίζουν στον ίσκιο Μ' ένα δάσος γεμάτο πουλιά Κι ένα δρόμο να φεύγει φ... -
Περάσαμε την ανοιχτή πόρτα περπατήσαμε τους διάδρομους σταθήκαμε και διαβάσαμε τα ονοματεπώνυμα εγώ και δυο 10χρονα μέρα ... -
.jpg)
Τελειώνει ο χρόνος Μαρία, κι εσύ όνομα δε βρήκες ακόμα Και ποιος να σε ονομάσει, αφού φωνή ορίζει και η αφή το σχήμα αλλιώς, είσαι περί... -
Μια φωτογραφία είχε η Φανουρία από τα 17 της χρόνια, κι αυτή της την είχε βουτήξει ο Νίκος από το ίδιο εκείνο βράδυ που της την έ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου