Στις πέτρες
στις ρίζες
στα σκουλήκια
στους σπόρους
στους νεκρούς
Δικό τους το χώμα
Δική μας η γη
Μαρ. Μαρκοπούλου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Ι Είμαι γυναίκα άνθρωπος γένους θηλυκού θα πει το σώμα μου έχει τα χαρακτηριστικά των θηλαστικών της λύκαινας, της ζέβρας... -
Μια φωτογραφία είχε η Φανουρία από τα 17 της χρόνια, κι αυτή της την είχε βουτήξει ο Νίκος από το ίδιο εκείνο βράδυ που της την έ... -
Μου αρέσουν οι πασιέντζες που δεν βγαίνουν. Η αγαπημένη μου έχει βγει μόνο δύο φορές, παρόλο που την ρίχνω κάθε μέρα σχεδόν, από τό... -
Μετά μαθαίνεις να χειρίζεσαι μοιρογνωμόνιο, βαθύμετρο, ζυγαριά, αστρολάβο. Μετά ο δείκτης που σε δείχνει, μετά φιαλίδια, το πλέγμα, το... -
Εκείνο που πιο πολύ φοβάμαι είναι μη γίνουμε παντρεμένοι μη βολευτούμε σε χνουδάτες παντόφλες και φυλλομετράμε λογαριασμούς... -
Αιγυπτιακή φαγεντιανή, σάρδιος λίθος, κεχριμπάρι∙ ότι ήμουν, λέει, φρουρός στη βάρδια 2-6 νυχτερινή και σκόνη, σκόνη παχιά και ακίνητη, κα... -
Τ’ αγόρια με το υπομειδίαμα κάτω από τα μουστάκια στα πιο ασόβαρα αστεία και το τρανταχτό γέλιο στις μεταμεσονύκτιες παρέες τ’ αγόρια με...
-
Το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού που βρήκε στη γωνία, έτσι όπως έτρεχες ξυπόλητος να προλάβεις το τηλέφωνο, και δάγκωσες τα δόντια και μό... -
Έφτασε η ανάπτυξη ως εμάς καιρός μας ήταν ντύσαν τα πεύκα με πλαστικά μαξιλαράκια να μην χτυπήσει κανείς φωτίσαν με πράσινα φωτάκια... -
Και οι ουρανοί θα πέφτανε στα κεφάλια μας το δίχως άλλο αν δεν υπήρχαν οι ανεπαίσθητες ανάσες τα 4 φωνήεντα από το σ’ αγαπάω οι ψίθυροι ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου