Το κατά Νικανόρ

Συμβαίνει...

να θες να πεις τόσα πολλά

τόσο πολύ σημαντικά 
και να μη βρίσκεις λόγια
γιατί στις 6 με 7 το απόγευμα
ή 3 με 4 το πρωί
ή όποτε
σε ένα στρώμα απάνω

ή όπου
συμβαίνει όλες οι λέξεις 

από όλες τις γλώσσες 

να  μοιάζουν λειψές
επίθετα ουσιαστικά και καλολογικά 

φτωχά μικρά και ανεπαρκή
Κι έτσι δε λες τίποτα

Κι αν μουγκαθείς -ως γνωστόν

χρησιμοποιείς τα χέρια σου

τα χέρια να πουν όσα πασχίζουν να ειπωθούν

είναι ζήτημα ζωής και θανάτου

όλοι συμμετέχουν

κάθε τρίχα κάθε πόρος

ανάσες, αναστεναγμοί, μικρά βογκητά βοηθούν

η μύτη, τα αυτιά, το δέρμα κάνουν ό,τι μπορούν

η γλώσσα

το στόμα
επιστρατεύονται 

χορδές ηχούν

νερά στάζουν
και εύλαλος ρέει ο λόγος

Γι' αυτό λοιπόν, μάλλον γι΄αυτό ακριβώς

για αυτό λέει ο Πάρα
ότι το γαμήσι είναι λογοτεχνία
 

Μαρ. Μαρκοπούλου