Ανδρικά παραμύθια

 

Τ’ αγόρια με το υπομειδίαμα κάτω από τα μουστάκια
στα πιο ασόβαρα αστεία
και το τρανταχτό γέλιο στις μεταμεσονύκτιες παρέες
 
τ’ αγόρια με την υπόκωφη θλίψη στις σόλες των παπουτσιών τους
σαν σαξόφωνο στη Τοσίτσα
 
που γυρνάγαν σπίτι με τα πόδια
και  σηκωμένο γιακά στο ψιλόβροχο
 
αυτά, που βαστάγαν όρθιο τον εαυτό τους
κορμός αγέρωχος
κι ας μέσα τους κατέρρεαν
 
που γράφαν ελεγείες σάτιρες και δεκαπεντασύλλαβους
παίζανε στα δάχτυλα τις πιο πολύπλοκες έννοιες
αλλά χάναν τα λόγια τους  
εκεί που θέλανε πιο πολύ  
 
τ’ αγόρια που κρυφά ελευθέρωσαν το θήραμα  
και δώσαν μάχη για κάθε χαμένη μάχη
ποτήρια ξέχειλα
σπασμένοι κώδικες
 
που δεν βγάλαν άχνα
μόνο βάλαν να παίζει το lay, lady, lay
σε ένα γρατζουνισμένο υπόγειο  
 
εκείνα τ’ αγόρια με την ψηλαφητή ζεστασιά στο βλέμμα
σαν μαντέμι στο Πάπιγκο
 
κείνα κει
που χουν το ίδιο σοβαρό ύφος
ίδιο, όταν σε παίρνουν από το χέρι να σε περάσουν
από το φλεγόμενο οδόφραγμα μια στιγμή πριν το πέσιμο
ίδιο, όταν πιάνουν τις άκρες ν’ απλώσουν
τ’ άσπρα σεντόνια στη λιακάδα
ίδιο, όταν είναι μέσα σου
και ψάχνουν τα μάτια σου
 
Για εκείνα λέω 

Μαριάνθη Μαρκοπούλου

*Κολάζ: Kurt Schwitters, cigar