Περάσαμε την
ανοιχτή πόρτα
περπατήσαμε
τους διάδρομους
σταθήκαμε και
διαβάσαμε τα ονοματεπώνυμα
εγώ και δυο
10χρονα
μέρα μεσημέρι
Στα πάνω ράφια
ήταν αυτοί που κάνανε την περισσότερη φασαρία
Οι κάτω
προσπαθούσαν να κρατηθούν σοβαροί
μα τους
ξεφεύγαν χαχανητά μόλις περνάγαμε
σκουντούσε ο
ένας τον άλλον
που είχαν
επισκέψεις
που μπήκαν
βήματα
γυρνάγανε τα
μάτια τους και μας κοιτάγανε
βαριές μες
στο σαρκίο μας
να
προσπαθούμε να βαδίσουμε αθόρυβα
και σκάγανε
στα γέλια
Τι να ξέρουν
οι ζωντανοί για τα σκοτάδια τούτων εδώ μες τα κουτάκια
Ό,τι ξέρουν
και οι αγέννητοι για τις λιακάδες μας
Μαρ. Μαρκοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου