Και χωρίς
τα μάτια σου, πώς να ομορφαίνω;
Μαρ. Μαρ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Τη τελευταία φορά που βρέθηκα σε αυτή την θάλασσα είχε κατέβει ο ορίζοντας δυο πόντους, όσο χωράει να φαγωθεί φτερούγα γερακιού και να ξεφύγ... -
Αν αυτό είχες για εμάς, μισή μποτίλια πεπαλαιωμένο ουίσκι σε δρύινο βαρέλι, γουλιά που πέφτει απόγευμα την ώρα που πλαγιάζει η ακτίνα, από... -
Αιγυπτιακή φαγεντιανή, σάρδιος λίθος, κεχριμπάρι∙ ότι ήμουν, λέει, φρουρός στη βάρδια 2-6 νυχτερινή και σκόνη, σκόνη παχιά και ακίνητη, κα... -
Το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού που βρήκε στη γωνία, έτσι όπως έτρεχες ξυπόλητος να προλάβεις το τηλέφωνο, και δάγκωσες τα δόντια και μό... -
Ο πατέρας μου μ' έμαθε κολύμπι. Κι όταν λέω κολύμπι, ούτε ύπτιο, ούτε πρόσθιο, ούτε ελεύθερο, εννοώ μόνο όσα μπορείς να κάνεις στην θάλα... -
.jpg)
Τελειώνει ο χρόνος Μαρία, κι εσύ όνομα δε βρήκες ακόμα Και ποιος να σε ονομάσει, αφού φωνή ορίζει και η αφή το σχήμα, αλλιώς, είσαι περ... -
Τον ίδιο δρόμο κάθε μέρα τρέχοντας στο πήγαινε τρέχοντας στο έλα σορτσάκια και φωσφοριζέ περιβραχιόνια με επιμονή και με ρυθμό μα ποτέ δεν ... -
.jpg)
Μπορεί και να διασταυρωθήκαμε μεσοτοιχία στο αεροδρόμιο, τότε που μοιραζόταν την ίδια πίστα ανατολικό με δυτικό∙ τόσα ξεπροβοδίσματα... -
Στο μονοπάτι που μας έπεσε το καρπούζι κι έσκασε στα βράχια κάτω ένα βήμα πριν πατήσουμε στην άμμο το καρπούζι που 'χαμ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου