Στην αυλή μας παίζονται καθημερινά παιχνίδια ζωής και θανάτου. Όταν
κοιμάται ο σκύλος, οι γάτοι πάνε και κλέβουν τα αποφάγια του. Το σούρουπο,
ποντίκια περνούν τη μάντρα κάτω από την μύτη των γατιών. Σκουλήκια,
γυμνοσάλιαγκες, σκαθάρια ψαχουλεύουν τη γη όσο τα κοτσύφια ρεμβάζουν στα
κλαδιά. Πού και πού βρίσκουμε διάφορα πτώματα μισοφαγωμένα. Τώρα τελευταία
έρχεται ένας κοκκινολαίμης, έτοιμος κι αυτός να ρισκάρει την ζωή του για να
βγάλει το ψωμί του. Η αυλή μας είναι μόνο τρεις δρασκελιές για τα δίποδα. Τον
κοκκινολαίμη τον ονόμασα Λέμη. Κοιταζόμαστε πίσω από το τζάμι. Δεν βιάζεται,
δεν φοβάται. Κάνει την βόλτα του, τσιμπά κάτι από το χώμα και φεύγει. Θα με
έχει για μεγάλο κορόιδο έτσι όπως με βλέπει να μοχθώ για το μεροκάματο.
Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Ι Είμαι γυναίκα άνθρωπος γένους θηλυκού θα πει το σώμα μου έχει τα χαρακτηριστικά των θηλαστικών της λύκαινας, της ζέβρας...
-
Μια φωτογραφία είχε η Φανουρία από τα 17 της χρόνια, κι αυτή της την είχε βουτήξει ο Νίκος από το ίδιο εκείνο βράδυ που της την έ...
-
Μου αρέσουν οι πασιέντζες που δεν βγαίνουν. Η αγαπημένη μου έχει βγει μόνο δύο φορές, παρόλο που την ρίχνω κάθε μέρα σχεδόν, από τό...
-
Μετά μαθαίνεις να χειρίζεσαι μοιρογνωμόνιο, βαθύμετρο, ζυγαριά, αστρολάβο. Μετά ο δείκτης που σε δείχνει, μετά φιαλίδια, το πλέγμα, το...
-
Εκείνο που πιο πολύ φοβάμαι είναι μη γίνουμε παντρεμένοι μη βολευτούμε σε χνουδάτες παντόφλες και φυλλομετράμε λογαριασμούς...
-
Αιγυπτιακή φαγεντιανή, σάρδιος λίθος, κεχριμπάρι∙ ότι ήμουν, λέει, φρουρός στη βάρδια 2-6 νυχτερινή και σκόνη, σκόνη παχιά και ακίνητη, κα...
-
Τ’ αγόρια με το υπομειδίαμα κάτω από τα μουστάκια στα πιο ασόβαρα αστεία και το τρανταχτό γέλιο στις μεταμεσονύκτιες παρέες τ’ αγόρια με...
-
Το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού που βρήκε στη γωνία, έτσι όπως έτρεχες ξυπόλητος να προλάβεις το τηλέφωνο, και δάγκωσες τα δόντια και μό...
-
Έφτασε η ανάπτυξη ως εμάς καιρός μας ήταν ντύσαν τα πεύκα με πλαστικά μαξιλαράκια να μην χτυπήσει κανείς φωτίσαν με πράσινα φωτάκια...
-
Και οι ουρανοί θα πέφτανε στα κεφάλια μας το δίχως άλλο αν δεν υπήρχαν οι ανεπαίσθητες ανάσες τα 4 φωνήεντα από το σ’ αγαπάω οι ψίθυροι ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου