Να πηγαίνουμε προς τα πίσω, να απαλειφθούν τα δεδομένα μας, να ξεχάσουμε. Να ξεφτιλίσουμε τις λέξεις, να διαβάλουμε τις έννοιες, να συκοφαντήσουμε ιδέες, να παραποιήσουμε ντοκουμέντα Να δούμε το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια μας, να γίνουμε ο δίχως στον ήλιο μοίρα, ο πένητας, εμείς πριν την τιμή μας, η παρακμή της αυτοκρατορίας, ο δίχως έλεος αιώνας, τα πέτρινα χρόνια. Να μας διοικούν παράφρονες μονάρχες, σάχηδες, στρατηγοί, μεσαιωνικοί παπάδες, κοινοί εγκληματίες, να μας νουθετούν προπολεμικοί δικτάτορες, δοσίλογοι, βυζαντινοί συνωμότες. Να ανακριθούμε από την ιερά εξέταση, να καταδικαστούμε σε λιντσάρισμα, να πεινάσουμε, να φυλακιστούμε σε μπουντρούμια, να γλείψουμε πατώματα, να κατρακυλήσουμε ξέφρενα στην διατίμηση της δικής μας ζωής, να μας επισημανθεί απερίφραστα ότι η ζωή δεν μας ανήκει, να γίνουμε πάλι ρες, μάζα, υποτακτικοί, είλωτες, φορτίο σε καράβι, εμπόρευμα στο πάγκο, υπήκοοι, να καούμε ζωντανοί.

Όχι, απλώς όχι.