Ιστορίες του μώλου

Έχω μονομαχήσει με γατί για μια ζαργάνα

Δεν ξέρω τι είδε στο μάτι μου

πείνα δεν ήταν

Μα έτσι όπως χτυπιόταν ψυχορραγώντας το ψάρι ανάμεσα μας

και μείναμε με το δεξί απλωμένο να κοιταζόμαστε 

στα τέσσερα εγώ

στα τέσσερα αυτό

ασάλευτοι κι οι δυο 

θα πρέπει να είχε κάτι πολύ ζωώδες το βλέμμα μου

και με άφησε

Μου πήρε μετά όλη τη ψαριά από τον κουβά

με ένα κόλπο παλιό των πορτοφολάδων στα κίτρινα τρόλεϊ.

Μαρ. Μαρκοπούλου