Χωνευτήριον

Ο κάδος στην αυλή
γεμίζει κάθε μέρα με τα περισσεύματα
τα παραγινομένα, τα ξέρα, τα αγίνωτα
μπανανόφλουδες, ροδοπέταλα και στάχτες
στοίβα πάνω στη στοίβα
Μπήγω ένα ξύλο κι ανοίγω τρύπες στον σωρό
σκουληκαντέρες, προνύμφες
ο ιερός σκαραβαίος
θα αναλάβουν όλη τη δουλειά
Κάθε που έρχονται οι βροχές
ένα σύμπαν ολόκληρο
παντελώς αδιάφορο για την τεχνολογική επανάσταση
και τα πολιτιστικά μας δρώμενα
κάνει πάρτι στη πιο απόμερη γωνιά του κήπου
καταβροχθίζει τη σαπίλα
Θέλει λίγο χρόνο, θέλει λίγο ήλιο
μα θα την επιστρέψει χώμα
χώμα αφράτο, εύφορο, μοσχοβολιστό
λίπασμα για την τριανταφυλλιά μας

Όλοι κάτι γράφουμε σε αυτό το σπίτι
Αλλά όλη η ποίηση
Σε αυτό τον κάδο του κομπόστ γράφεται

Μαρ. Μαρ.

*Ζωγραφιά: Mikhail Larionov