Αδάμ ενεός

Είχαν στήσει ένα ταβερνείο σε ένα ερημονήσι. Οι δυο τους. Είχαν δική τους ακρογιαλιά, νόστιμα φαγητά, φίλους να τους επισκέπτονται, επισκέπτες που γινόντουσαν φίλοι, σπιτάκι να τους χωράει όλους και βάρκα να πηγαίνουν απέναντι, στους πολλούς. Κι ήταν και ερωτευμένοι. «Μπράβο σας» του είπε η δημοσιογράφος, «έχετε φτιάξει έναν μικρό παράδεισο». «Ω, ναι, κάπως έτσι» και έλαμψαν τα μάτια του. «Και τώρα, ποιο είναι το επόμενο σας σχέδιο;» τον ρώτησε. Και πάει το χαμόγελο, σβήστηκε η λάμψη, σκίστηκε η φωτογραφία. Ήταν κάτι που δεν το είχε προβλέψει. Έπρεπε λοιπόν να υπάρχει και σχέδιο στους παράδεισους;

Μαρ. Μαρ.